بازشناسی تاریخ محلی سوادکوه: مطالعه موردی حمام های عمومی

پژوهش در تاریخ اجتماعی برای کاربردی کردن پژوهشهای تاریخیاهمیت شایانی یافته است. تاریخ های محلی در این مطالعات اجتماعی، بهروشن نمودن حیات مدنی و میراث های فرهنگی و تمدنی کمک شایانیکردهاند. حمام های عمومی، به عنوان یکی از میراث های معماری ایران، ودستاوردهای اجتماعی و فرهنگی آن، برای پژوهش در تاریخ اجتماعی ومحلی ایران، و یافتن آداب و سنن فرهنگی و اخلاقی ایرانیان، بسیار مهماست. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر منابع کتابخانهایو با بهره گیری از شیوه میدانی و روایات شفاهی، در پییافتن پاسخی برایاین پرسش است که معماری و آداب و کارکردهای اجتماعی حمام هایعمومی در سوادکوه چگونه بوده است؟ یافته های پژوهش حاکی از آن استکه علاوه بر تأمین بهداشت و سلامت عمومی، حمامها در تعاون، معاشرتمردم، تبادل اطلاعات و افزایش آگاهی های اقشار روستایی، جامعهپذیری،آشنایی با شکاف های طبقاتی و اجتماعی، توجه به فرایض دینی مانند نماز،بروز اختلافات ملکی و ارضی و ارثی، خاطرهگویی و انتقال تجربیات بهنسل های پسین روستا، ارائه موسیقی اصیل سنتی منطقه و آوازخوانی، و تداومسنت ها و آداب اجتماعی و فرهنگی منطقه تأثیر به سزایی داشته است.در حوزه معماری، حمام ها، تحت تأثیر جغرافیا و اقلیم منطقه قرار داشته استهم از جهت سبک معماری، و هم از جهت مصالح و مواد اولیه. در آغاز دورهپهلوی، حمام های خانگی جای خود را به حمام های بزرگ و عمومی داد. اینتغییر، موجب کارکرد اجتماعی حمام ها در حیات روستایی سواد کوه شد.